29 Temmuz 2015 Çarşamba

Gül Kokulun Sana Hasret






İlk çığlığım dokununca yüreğine 
Sönmeyecek sandığım ışığın vurmuştu
Körpecik gözlerime



Uçsuz bucaksız çöllerde suya kanmaktı sevgin
Küçücük adımlarımı az mı bekledi yürüyüşün
Çıplak ayaklarımız okşardı nisan yağmurlarını
Ufuklar ötesini getirirdi bana
Güven veren sözlerin



Masal dağının doruğunda
Dokunup hercai düşlerimize
Yıldız toplardık avuçlarımıza
Tutunup bilge kartalın kanat çırpışlarına
Büyülü bulutu olurduk gökyüzünün
Sığınıp doğanın hoşgörüsüne
Dünyayı resmederdik tuvalimize



Öyle ki
Mutluluğun adıydı gül kokulun olmak
Saçlarında yakalamak meltemi
Sesinde dinginliği solumak



Şimdi başka yüzlerde gördüğüm çizgi
Dokunabildiğim her bir gülen ifade
Bil ki 
Arayışımdır seni
Oysa senli günlerime asılı kalmış
İçten gülücüklerim 



Öğrendim ki sonunda
Kimseler benzemezmiş sana
Gidişinle soldu “hiç batmayacak” dediğin
Güneşim



Nasıl düşünürüm sensizliği
Seninle yaşamakken dileğim
Gonca yanaklın özleminle eskitiyor zamanı
Gül kokulun yorgun
Karanlığıma yağlı kara çalıyor senli hatıralar




Müşfik omuzun ağrılı başımdan çok uzaklarda
Tutunup hayatın eğreti kıyısına
Sensizken savaşamam
Sen olmadan yaşarken
Bir yanım eksik babam…

Oya Karaege

10 Temmuz 2015 Cuma




Hayatımın yeni ve farklı sayfalarını okuduğum bir dönemin başlangıcı oldu bugünler
Doğal,rutin,sıradan geçen günlerden eser kalmadı, sensiz yeni hayatımda
İlklerime dönüştü sıradan geçen günler ve iliklerime kadar işledi yokluğunun boşluğu
İlk, Anneler günü
İlk, Ramazan
İlk Bayram 
İlk Doğum günü
Ve bu ilklerin hepsi yarım,hepsi eksik bundan böyle 
Sensiz ne kadar mutlu olunabilirse o kadar mutluyum bugünde Annem
Yeniden doğuşum sana kavuştuğum gündür. Nurlar içinde uyu meleğim..