Gel

Kimsenin hikayesi daha acıklı değil kimseninkinden.

Herkes hızla yaralanır, tam da aynı yerden..
Birilerinin uysallaştıramadığı kızgınlıkları vardır,
Birileri kırıldıkça keskinleşir.
Birileri ışıklarını söndüremez geceleri, korkaklığından..
Birilerinin gözü karadır,
İpin ucunu bırakır dik bir uçurumdan sallanırken.

Yaşamak güzeldir, eğer bir ölüysen ! 

Herkesin içinde bir parça özlem kalır, dün de bıraktığına.
Kimileri büyük telaşlara kapılır.
Kimileri için önemini yitirir kapıyı kimin vurduğu suratına.
Kimileri kaybetmiştir. Ve bence savaşmış olmak, kazanmış olmaktan daha mühimdir.
Çünkü tarih, kaçanların değil vurulanların adını ezbere bilir... 

Bazıları vazgeçmiştir aramaktan,
Bazıları bulduğunun farkında değildir.
Bazıları kaybolmuş gibi hisseder,
Bazıları geri döner yolun yarısından.
En baştan başlamaya kiminin hali yoktur, vakti kalmamıştır kiminin. 

Bazıları çekip gitmek ister,
Bazıları mutlu sonlara inanmayı seçer.
Herkesin vardır kıyamet ilan ettiği günler. 

Bunları boşver !
Ben seni özledim,
Gel..