Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. 
Akıl temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. 
"Aman sakın kendini" diye tembihler. 
Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği: " Bırak kendini, ko gitsin! " 
Akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. 
Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap bir kalpte var