Gerçek olan neyim varsa hepsi sende kaldı. 

Yalnızca Sen, koşulsuz sevgi dolu,şefkatli, merhametli olur, incinmeme, incitmeye kıyamazdın beni. 

Gözümdeki damla düşmeden senin gözlerin dolardı. Kıyamazdım gözündeki incilerine, hemen silerdim yaşını/yaşımı.

Güvenli tek sığınağım, korunağımdın benim.

Biliyorum Asla eskisi gibi olamayacak hiçbirşey. 

Bundan sonra, Herşey yarım, Herşey eksik hayatımın,

İçimde kasırgalar kopuyor, 

Kan ağlıyor içim.

Sen bir öldün, ben her gün ölüyorum Annemm.

Sen hiç bensiz kalamazdın ki, 

Nasıl gittin bensiz, 

Söyle ne yapayım şimdi sensiz.

Yaşıyorum işte öylesine, yaşamak denirse yokluğuna.

Yok bu acının sonu biliyorum. Hiç sönmeyecek bir ateş yandı içimde gidişinle.

Yan yürek yanabildiğin kadar.

Cevabını hiç bilemeyeceğim sorularla dağlanıyor şimdilerde içim,susturamadığım sesler yankılanıyor kulağımda, sonra sen geliyorsun gözümün önüne. 

Nereden bileyim şimdi  affettin mi. 

Bir ömür içimi kemirecek bir soru kalbimin üzerinde taşıdığım.                                                            Sen kıyamaz affedersin yavrunu da, o nasıl affetsin kendini.

Çok yalnızım sensiz, çok özledim seni benim cennet kokulum.