Sen beni istemesen de, ben seni cân u gönülden

 isterim. 

Sen bana kapıyı açmasan da ben kapının eşiğinden 

ayrılmam. Ben balık gibiyim. 

Dalga beni karaya atsa da sudan başka sığınacağım yer

 yoktur. 

Gönlüm sudan başka bir şey istemez. 

Mest olup gitmişsem, 

Yıkılmış kendimden geçmişsem bu da Sendendir. 

Bir şey biliyor, bir şey duyuyorsam bu da Sendendir.

Eğer bende bir gönül kalmışsa gönlümü alan Sen değil

 misin? 

Eğer ben değersiz bir saman çöpü gibiysem,

Benim elektriğim Sen değil misin?

 

Ne yüksek mevkiler düşünürüm, 

Ne sultanlık, ne mal mülk, ne şöhret ne ululuk!.. 

Bunların hiçbirinde gözüm yok. 

Senin aşkın bunların hepsinden üstündür.

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî