buz tuttu duvarları kalbimin 

çatılarım da sarkıtlar

eşiklerden geçmeye korkuyorum 

hapsedip kendimi çaresizliğime

acılarımın bekçisiyim

bana kalan 

bir deri bir kemik yalnızlığım

fırtına habercisi zaman

ıslatıyor hayallerimi

üşüyorum

saklanmalıyım kuytuma

bulutları örtün üstüme 

ısınsın umutlarım

Oya KARAEGE // Şahmeran'a Ağıt