gün ortasında kuşlar konuyor yüreğime 

hasretin habercisi

susuyorum

tanımadığım birileri çayırları biçiyor içimde

zamansız bu hasat 

acıyorum

deli deli esiyor rüzgar

kokun kayboluyor 

kahrediyor bu çıplak yalnızlık

üşüyorum

ürkek serçe gibiyim

büyüyor içimde hüznüm 

gözlerim gözlerini arıyor 

yoksun

aşk kanaması çoğaldı yüreğimde

teslim ettim sevdamı kör baykuşlara 

yavaş yavaş tükeniyorum

Oya KARAEGE // Camdan Kadınlar